1 Ocak 2013 Salı

2012'ye teşekkürlerimle...

2012'yi geride bırakıp 2013'ü beklerken ilk başta aslında her zamanki gibi eskiden kurtulma ve yeniye yelken açma hayallerim vardı. yeni umutlar yeşertip, taze heyecanlar ve kıpır kıpır bekleyişler yetiştiriyordum kendi kendime. 

fakat sonra bir an, dank etti. 2012 hakkında düşünmeye başlayınca gözden kaçırdığım o çok önemli noktayı görmeye başladım:

neden hep veda? neden yenisine olan heyecan? neden tüm bunlar eskiye olan sevgiyi ve eskinin güzelliğini bastırsın ki? koskoca bir yıl geçti. ve üstelik uzun zamandır yaşamadığım kadar bereket dolu, başarılı ve güzel anılarla doluydu. neden bunlar da değerli olmasın ki?

erasmusa gidişim... her şey onunla başladı zaten. hayatıma açılan birçok güzel kapının başlangıç yoluydu erasmus adeta. orada tanıştığım insanlar, gezdiğim yerler, eğlendiğim her bir dakika, döndükten sonra görüştüğüm arkadaşlarım ve 6 ayda kurduğum dostluklar.. kendi ayaklarım üstünde durma çabam, sendelemelerim ama her seferinde bir şekilde iki ayağım üstüne yeniden sağlam basmalarım...

döndükten sonra ailemle bir arada olduğumuz her bir an. özlem ve kavuşmak filleri hiç bu kadar derinden dahil olmamıştı hayatıma. 

sonra okulumun son senesi.. acı da olsa edindiğim bazı deneyimler, öğrendiğim gerçekler. hiç bitmez dediğiniz şeylerin sallanmaya başlaması aslında karakteriniz hakkında daha çok fikir verir size. sallana sallana kopup giden şeylerin benden bir şey götüremeyeceğini aksine, benim kişisel gelişimime çok büyük katkıda bulunduklarını tecrübeyle onaylamaya başladığım mesela. acı verse de olgunlaştığımı fark ettim; sabrımın sınırlarında dolaşıp öfkemi kontrol edebilmeyi öğrendim. gitmesi gerekenlere güle güle demenin, en az yeni gelenlere kucak açmak kadar olağan olduğunu keşfettim. her biri ayrı bir deneyim oldu bana. her birinin ayrı bir hatırası/emeği var üzerimde. 

ve 6 senelik okul hayatıma ek olarak bambaşka bir yenilik yaşadım ardından: ciddi anlamda ilk iş hayatı ile karşılaşmak. zorlukların böyle güzel heyecanlar ve sevinçler getirdiğine bir defa daha inanmak... çalışmak, başarmak ve kazanmak...

2012'nin hatıraları bana hepsi. ayrı ayrı seviyorum her birini. büyük sevinçlerde ayağım yerden kopmazsa, büyük üzüntülerde de yıkılmayacağımı öğrendim 2012'de. eksik olan bir dersimi tamamladım hayata dair.

artık daha hazırım 2013'ün karşısında... daha umutluyum.

işte bu yüzden, yeni gelen yıldan çok gideni uğurladım dün gece.

2012 bana çok uğurlu geldin, teşekkür ederim :)


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder